Wakacje w Polsce

Na Kamienną Górę

04 November 2011r.

Trasa prowadzi na punkt widokowy na Kamiennej Górze, skąd roztacza się niepowtarzalny widok na morze, port i miasto. Warto tu przyjść nie tylko w ciągu dnia, kiedy dobra pogoda ułatwia obserwację, ale także o zmroku, kiedy wzbudzają zachwyt oświetlone miasto i statki stojące na redzie portu, a także zaznaczona światłami wstęga Półwyspu Helskiego. Spacer na Kamienną Górę rozpoczynamy przy węźle komunikacyjnym wybudowanym w połowie lat 60. u zbiegu ulic Świętojańskiej i Władysława IV, w pobliżu znajdującej się tu niegdyś Jańskiej Karczmy. W pobliżu obecnego węzła, w końcu XVI wieku postawiony został posąg patrona podróżników i pielgrzymów — św. Jana Nepomucena. Posąg ten zniszczyli okupanci na początku II wojny. Obecny postawiony został w 1983 r. Figura Św. Jana stała w miejscu, gdzie od starego szlaku handlowego, przebudowanego w 1822 r. zwanego szosą Gdańską, odchodziła droga do gdyńskiej wsi a później do powstającego portu. Dziś ul. Świętojańska prowadzi do pl. Kaszubskiego. Podczas prac przy budowie węzła w 1964 r. natrafiono tu na wykopaliska archeologiczne w postaci grobów skrzynkowych z urnami, reprezentujących kulturę pomorską sprzed 2,5 tys. lat. Na rogu ul. Świętojańskiej i al. Czołgistów znajduje się okazały gmach 28 Urzędu Miejskiego, zaprojektowany przez inż. Jerzego Millera. Skrzydło od ul. Świętojańskiej zbudowane zostało w 1930 r., a część frontowa — od al. Czołgistów w 1937 r. Na frontowej ścianie —.na prawo od wejścia głównego, w 1977 r. wmurowane zostały dwie spiżowe tablice, informujące o odznaczeniu miasta Gdyni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy i Krzyżem Kawalerskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Za UM skręcamy w lewo, gdzie przy ul. Bema przechodzimy obok budynku Teatru Dramatycznego, działającego tu od początku 1980 r. (Od 1958 r. była tu siedziba Teatru Muzycznego, przeniesionego do nowego gmachu pod koniec 1979 r.). Za zachowanym przy końcu pierzei ul. Bema z prawej strony budynkiem z 1928 r. w stylu dworków polskich zwanym "Szczęść Boże" należącym do starego gdyńskiego rodu Górskich, niegdyś właścicieli ponad 200 mórg ziemi uprawnej w pobliżu, skręcamy w prawo — w ul. I Armii WP. Wchodzimy teraz do ekskluzywnej niegdyś dzielnicy mieszkalnej Gdyni — na Kamienną Górę, zabudowaną willami i małymi domami czynszowymi. Po ok. 300 metrach spaceru dalej ulicą Korzeniowskiego dochodzimy do niewielkiego ronda, pośrodku którego stoi wzniesiony w 1924 r. wykonany pfzez 30 rzeźbiarza Stanisława Jackowskiego pomnik Henryka Sienkiewicza. Umieszczona na cokole tablica podaje: "Henryk Sienkiewicz 1846-1916". Jest to jeden z pierwszych w Polsce pomników poświęconych pisarzowi. Popiersie pomnika podczas okupacji zostało przeniesione do składnicy złomu na Grabówku i przeznaczone na złom. Z inicjatywy pracowników składnicy, rodziny Śmierzchalskich, ojca powstańca Wielkopolskiego i synów — harcerzy, popiersie to zostało ukryte, dzięki czemu ocalało i po zakończeniu wojny wróciło na swoje dawne miejsce. Znajdujemy się teraz w centralnym miejscu wznoszonego na Kamiennej Górze i u jej podnóża od pocz. XX wieku letniska, powstałego na gruntach dawnego folwarku Steinberg, po zaborach zwajiego Kamieńcem Pomorskim. Rozbudowa letniska związana jest z powstaniem w 1920 r. "Pierwszego Towarzystwa Kąpieli Morskich", które zajęło się m.in. sprzedażą placów budowlanych pod budowę will i pensjonatów oraz zabezpieczeniem materiałów budowlanych. Tu w pobliżu można spotkać szereg will wznoszonych w stylu dworków, które mają walory zabytków. Są to m.in. budynki przy ul. Korzeniowskiego — nr 2 (willa "Orla"), nr 4 (willa "Baśka"), nr 19 ("Stary Dwór"), przy ul. Sieroszewskiego — nr 6 (willa "Kadrówka", dawna posiadłość pisarza Wacława Sieroszewskiego), nr 7 (willa "Sokół" obecna siedziba INSA — Międzynarodowego Zrzeszenia Armatorów), nr 8 (willa "Dworek"), przy ul. Sienkiewicza — nr 37, przy ul. Sędzickiego — nr 24 (willa "Otok"), przy ul. Kasprowicza — nr 2, przy ul. Mickiewicza — nr 31 i 36 i inne. Budynki z początków letniska zachowały się (choć niektóre zdewastowane) także w innych częściach Kamiennej Góry. Ulicą Mickiewicza dochodzimy do punktu widokowego, wznoszącego się 52,4 m n.p.m. Przed punktem tym w 1970 r. zbudowano kawiarnię "Panorama". Zadrzewiona i zamieniona na park miejski północna część Kamiennej Góry wraz z tarasem widokowym stanowi jedną z ważniejszych atrakcji turystycznych Gdyni. Przy dobrej pogodzie roztacza się stąd rozległy widok na panoramę Gdyni oraz wody Zatoki Gdańskiej i Puckiej z widocznym na horyzoncie Półwyspem Helskim, oddalonym ok. 20 km. Widoczne są stąd m.in. fragmenty gdyńskiego brzegu z plażą, ciągnącego się niegdyś łukiem na północ w stronę Kępy Oksywskiej oraz budowle portu zewnętrznego wzniesione na wodach Zatoki Gdańskiej. Są to kolejno: molo Południowe oraz basen Żeglarski i basen nr 1 z nabrzeżem Pomorskim (patrz trasa 1 przewodnika). Dalej widoczne jest molo Rybackie i Węglowe, falochrony portowe oraz reda portu. W kierunku północnym, za Pradoliną Kaszubską, w której wybudowano port wewnętrzny, widoczna jest druga z kęp nadmorskich — Kępa Oksywska. Wokoło Kamiennej Góry widoczna jest zabudowa śródmieścia oraz fragmenty niektórych dzielnic, od strony zachodniej zaś widać zalesioną krawędź Wysoczyzny Gdańskiej. Pośrodku tarasu widokowego znajduje się od 1956 r. grupa kamieni, a na jednym z nich wyryty jest napis: "Obrońcom Wybrzeża 1939". Schodami poprowadzonymi północnym stokiem schodzimy kierując się w stronę Teatru Muzycznego, skąd dalej ul. Zawiszy Czarnego obok budynku Okręgowego Klubu Oficerskiego (dawniej Riwiery Polskiej) dochodzimy do Bulwaru Nadmorskiego. Bulwarem a następnie al. Czołgistów wracamy do przystanku SKM Gdynia — Wzgórze Nowotki. Turyści chcący udać się z Kamiennej Góry do śródmieścia, mogą przed teatrem skierować się w kierunku ul. Świętojańskiej, by dalej udać się do przystanku SKM Wzgórze Nowotki lub do dworca głównego.

nad morzem, miejscowości, Gdynia, Kamienna Góra, Kaszuby, widok